Met een verdrietig gevoel typ ik deze blogpost. Vandaag was het namelijk de laatste dag die ik nog 'echt' verbleef op het eiland. Morgenvroeg vertrek ik met de boot weer naar wal, en reis ik weer af naar huis. Normaal ben ik altijd wel blij als ik weer richting huis ga als ik op reis ben, maar deze keer wil ik helemaal niet vertrekken.
Vanochtend ben ik naar het Wrakkenmuseum geweest. Iets wat nog op mijn to-do lijstje stond. Het was een heel leuk en interessant museum met allerlei wrakstukken die in de loop der tijd zijn aangespoeld, gejut enzovoorts. Het leukste vond ik stukjes tekst die bij de wrakstukken erbij waren geschreven en om sommige krantenberichten heb ik moeten lachen. Een heel leuk stukje geschiedenis van het eiland kun je terugvinden in het museum. Zeker een aanrader!
Vervolgens ben ik via de Waddendijk, tussen een kudde schapen door, naar mijn favoriete plekje gefietst. Het voelde als een soort van afscheid, ik wilde namelijk nog een keer even daar gaan zitten en terugdenken aan de afgelopen dagen.
De afgelopen dagen hier op Terschelling zijn namelijk echt geweldig geweest. Zoals jullie hebben kunnen lezen en zien heb ik het hier heel erg naar mijn zin gehad. Ik wist van tevoren niet goed wat ik kon verwachten. Veel gehoord en veel gelezen had ik wel, maar ik moest het toch zelf ervaren. Deze reis was dan ook echt onbeschrijfelijk. Ik heb verhalen gehoord en gelezen, ik heb prachtige plekken op dit eiland gezien en heerlijk gegeten. Ook heb ik geweldige mensen ontmoet.
Morgen vertrek ik vroeg weer richting huis. Een reis die weer 10 uur lang zal duren, maar met een goed boek en wat muziek zal dit zo voorbij vliegen. Laten we even hopen dat de treinen gewoon rijden en dat er geen gekke dingen gebeuren onderweg.